LISTOPAD 2021 1 29.11.2021
• Copernicus Model United Nations 2022 - str. 5 • Do Europy w jedną stronę, czyli gdy str. 7 Łowcy przyszłości • Wywiad z Magdaleną Łysiak, Eksper- tem w Dziale Syntezy Organicznej firmy Adamed Pharma - str. 8 • Uczelnie - str. 10 Oświeceni • Historia Kolumba, czyli koszt dotarcia do Nowego Świata - str. 11 • • Inteligencja z głębin oceanu - str. 17 • Co jest istotą świata - stałość czy zmiana? str. 19 Nowa wpaniała (?) bioetyka - str. 21 Sfera adrenaliny Architektura organiczna - w harmonii z przestrzenią - str. 15 • Czy prosto jest krzywo płynąć? - str. 23 • Flyboard - str. 25 • mosty palą się, zanim wejdziemy na ląd- townie na kawałki.» - str. 16 • Makrokosmos «Wspomnienia ogrzewają człowieka od środka. Ale jednocześnie siekają go gwał- Herman Melville - str. 4 Mikrokosmos • • Pocztówka z Santorini - str. 27 Zrecenzowani • Płyniemy po pustynii, czyli recenzja Diuny str. 29 • “Nie czas umierać” kontra krytycy - str. 31 Piórem pisane • “Ludzie - przychodzą, trwają, odchodzą, znikają” - str. 34 • “Brutalnie szara ściana” - str. 34 • “Liście spadają po cichu” - str. 35 “(...) uważały, że potrafią przewidzieć kierunek i przebieg ewolucji. Ale nie wzięły pod uwagę tego, że same będą się zmieniać w jej toku. Zakładały, że będą niezmienne, podczas gdy ich plan eugeniczny będzie się rozwijał. Ja nie jestem dotknięty taką ślepotą. Przyjrzyj mi się dokładnie (...), bo nie jestem już człowiekiem.” “Dzieci Diuny” 2 29.11.2021
Redaktor naczelna: Paulina Redo Na całokształt listopadowego wydania wpłynęła starożytna myśl Heraklita „PANTA RHEI” - czyli w tym miesiącu hasłem przewodnim gazety będzie WODA. Dlatego patronem numeru został Herman Melville, powieściopisarz związany z morzem, którego nazwisko wróciło do czytelniczego obiegu za sprawą wznowionego przez rynek księgarski “Moby Dicka”. Po “wodnym świecie” w jego różnych aspektach i odsłonach przeprowadzą Was autorzy działu OŚWIECENI. Za ich sprawą przyjrzycie się Krzysztofowi Kolumbowi (czy faktycznie powinniśmy przypisywać mu tak wielkie zasługi?) oraz zajrzycie w morskie fale, gdzie czai się zdumiewająca istota, czyli ośmioramienna podwodna inteligencja… Przeczytacie, w jaki sposób można połączyć własny dom z wodospadem oraz o tym, co jest prawdziwą naturą świata – stałość czy zmiana (nie możemy przecież zapomnieć o autorze prowadzącej przez listopadowe wydanie sentencji)? W tym numerze nie zabraknie też przedstawienia skomplikowanych meandrów ludzkiej pamięci oraz zagadnień współczesnej bioetyki i związanych z nią kontrowersji. Czy poszukiwania mitycznej Atlantydy wreszcie dobiegły końca? Czas odwiedzić olśniewające Santorini. W „Sferze adrenaliny” zapoznamy Was z wioślarstwem oraz wyjaśnimy, czym różni się od... kajakarstwa. Śledząc ewolucję sportów wodnych, zgłębimy tajemnicę fascynującego dzieła nowoczesności, czyli flyboarda. „Zrecenzowani” zmierzą się z ekranizacją ponadczasowej „Diuny” oraz najnowszych przygód agenta 007 w „Nie czas umierać”. Jeżeli chcecie się dowiedzieć, jak wygląda praca w przemyśle farmaceutycznym, to w “Łowcach przyszłości” czeka na Was wywiad z przedstawicielką firmy Adamed Pharma. Organizatorzy COMUNa zachęcają do aplikowania na konferencję, a redaktorzy do zwrócenia uwagi na sytuację na granicy. Listopadowe wydanie „Koperinka” zaprasza do porywająco płynnej lektury. Serdecznie polecam, Zastępca redaktor naczelnej: Rafał Gonta Redaktor naczelny techniczny: Adam Cal Redaktorzy techniczni: Gabriela Janikowska Hugo Courtellemont Paweł Serwatka Weronika Piękoś Dagmara Wenda Redaktorzy: Elżbieta Ambrzykowska Maja Piechocka Jakub Bator Agata Kwaśniak Michalina Pawelczyk Zuzanna Plit Piotr Mrowicki Wiktoria Daria Górska Zofia Gajewska Olga Musiał Emilia Izdebska Anni Elliot Alph3ratz Okładka: Thuy Tien Ha Graficy: Hanna Chrościelewska Thuy Tien Ha Gabriela Janikowska Zyta Miecznikowska Natalia Ślepowrońska Zuzanna Rafał Weronika Sobieraj Opiekun gazety: p. Edyta Janiak Redakcja dziękuje Radzie Rodziców za sfinansowanie wydania koperinka “Wina i odpowiedzialność rozmywają się, gdy pamięć obejmuje tysiąclecia.” “Dzieci Diuny” koperink 3
Amerykański pisarz, poeta i eseista. Człowiek niedoceniany za życia, lecz obecnie zaliczany do jednego z największych pisarzy amerykańskich - Herman Melville. Urodzony 1 sierpnia 1819 roku w Nowym Jorku, Herman Melville był synem kupca, Allena Melville’a, który specjalizował się w imporcie towarów z Francji. Problemy finansowe ojca sprawiły, że młody Herman musiał rzucić szkołę i od 12 roku życia pomagać w utrzymaniu rodziny. W zgodzie ze znanym powiedzeniem - nieszczęścia chodzą parami - niedługo później zmarł jego ojciec. Sytuacja materialna rodziny pogarszała się, co zmusiło Hermana do imania się różnych prac, m.in. był urzędnikiem bankowym i nauczycielem. Od samego początku na życie Hermana miała wpływ jego matka, głęboko wierząca kalwinka. Za jej sprawą młody Herman czytał Biblię, ale też studiował dzieła Szekspira. Na pewno obie lektury miały wpływ na jego twórczość. Najmocniej na jego powieściopisarstwie odcisnęły się lata spędzone na morzu. Herman zaczął swoją przygodę z morzem od służby na statku kupieckim, później pływał na statkach wielorybniczych, żeby w końcu zostać członkiem marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych. Tak minęło mu 16 lat, podczas których zdobył wiedzę i doświadczenie, które wykorzystywał jako autor głównie literatury marynistycznej. Swoje pierwsze powieści przygodowe Herman Melville wydał za namową rodziny i przyjaciół. Dzieła przyniosły mu z dnia na dzień sławę tak dużą, że na jego ślub z Elizabeth Knapp Shaw w 1847 r. do kościoła ściągały tłumy. Wielką sławę przyniósł Melvillowi “Moby 4 29.11.2021 Dick” z 1851 r. - powieść o morskiej wyprawie kapitana Ahaba, której celem jest zemsta na legendarnym białym kaszalocie. “Moby Dick” to dzieło totalne. Książka przygodowa, podróżnicza, o morzu i jego tajemnicach, ale też powieść filozoficzna. Na pewno lektura dla tych, którzy od literatury oczekują czegoś więcej niż zwykłej rozrywki, choć ta też jest gwarantowana. Po “Moby Dicku” Herman Melville napisał jeszcze kilka powieści, nowel oraz wierszy, jednak nie udało mu się powtórzyć dawnego sukcesu. Sam Herman nie udźwignął swojej sławy, stał się ofiarą nałogu alkoholowego, zaczęło dochodzić do częstych kłótni między nim a resztą rodziny. Wszystko to doprowadziło do śmierci Melville’a w 1891 r. Powrót do zainteresowania dziełami Hermana Melville’a, które dziś zalicza się do kanonu literatury światowej, nastąpił dopiero w 1919 roku, a on sam cieszy się niezmiennie ogromnym uznaniem.
Copernicus Model United Nations powraca, i to z przytupem! Już w lutym 2022 roku możecie spodziewać się największej konferencji MUN w Polsce organizowanej przez tegorocznych maturzystów naszego liceum. Po tej jakże długiej przerwie spowodowanej pandemią mamy zaszczyt przedstawić Wam CoMUNa 2022 – jedno z największych i najważniejszych wydarzeń organizowanych przez nasze liceum. CoMUN od lat cieszy się dużą renomą nie tylko wśród społeczności szkolnej, lecz całej polskiej młodzieży. Poprzednia edycja w 2019 roku zdobyła nawet nagrodę najlepszej średniej wielkości konferencji MUN na świecie według serwisu MyMUN. Jako organizatorzy, chcielibyśmy Was serdecznie zaprosić na CoMUNa 2022 – konferencję, której nie możecie przegapić! Kiedy, gdzie i jak? CoMUN 2022 odbędzie się pod koniec ferii zimowych w Szkole Głównej Handlowej (SGH) w Warszawie. Koniecznie zarezerwujcie sobie datę 10-13 lutego i weźcie udział w naszym wydarzeniu. Konferencja obejmie aż 310 delegatów (uczestników) i około 60 wolontariuszy pomagających w organizacji i prawidłowym przebiegu, zwanych także Page’ami. Mottem przyszłorocznej edycji jest „The future relies on our joint effort”. Celem CoMUNa jest pokazanie, że przyszłość zależy od naszego wspólnego działania, a my, młodzi ludzie, i nasz zjednoczony głos mają znaczenie. Wydarzenia MUN zapewniają przestrzeń i możliwości do debat na temat globalnych problemów, wymiany różnych punktów widzenia i stworzenia nowych, oryginalnych rozwiązań w walce z nimi. Jak wygląda MUN? Konferencje MUN to modelowe debaty ONZ odbywające się w pełni w języku angielskim, podczas których każdy delegat reprezentuje jeden kraj w danym komitecie ONZ. CoMUN obejmie aż 15 komitetów, w tym np.: WHO, HRC czy UN Women. Każdy komitet debatuje na jeden wyznaczony przez moderatorów debat temat. Tematy poruszać będą następujące zagadnienia: problemy środowiskowe, prawa człowieka, w tym prawa kobiet, konflikty zbrojne, kwestie gospodarczo-społeczne oraz zdrowie globalne. Uczestnicy pełnią rolę reprezentantów przypisanych im krajów i debatują w ich imieniu zgodnie z ich polityką na dane zagadnienie. Celem obrad jest stworzenie rezolucji z potencjalnymi rozwiązaniami i sposobami walki z danym problemem. Tym samym CoMUN daje szansę na poszerzenie wiedzy o polityce, dyplomacji, stosunkach międzynarodowych oraz globalnych problemach, a także spróbowanie swoich sił w publicznym mówieniu i debatowaniu. Jak aplikować o udział? Rejestracja odbędzie się przez stronę mymun.com i będzie trwać od 19 grudnia do 23 stycznia. Aby się zgłosić, należy założyć sobie konto na stronie www i wypełnić formularz aplikacyjny. Nasza konferencja widnieje na stronie jako CoMUN 2022. Ostatnim elementem zgłoszenia się jest uiszczenie opłaty za udział, którą podamy w najbliższym czasie na naszych social mediach. Nie traćcie czasu i aplikujcie jak najszybciej, aby debatować w swoim wymarzonym komitecie i reprezentować wybrany przez Was kraj! Mamy nadzieję, że udało się nam zainteresować Was naszym wydarzeniem i jeszcze raz serdecznie zapraszamy Was do udziału. Jako organizatorzy robimy wszystko, co w naszej mocy, aby CoMUN 2022 był niesamowitym i niezapomnianym wydarzeniem. Na końcu chcielibyśmy Was serdecznie zaprosić na nasze social media: Instagram: @copernicusmun Facebook: Copernicus Model United Nations Będą się tam pojawiać dalsze informacje na temat konferencji. Możecie tam również kierować wszelkie pytania – z chęcią rozwiejemy wszystkie Wasze wątpliwości. Do zobaczenia na CoMUNie! Organizatorzy Copernicus Model United Nations 2022 koperink 5
6 29.11.2021
czyli jak mosty palą się, zanim wejdziemy na ląd W mediach widzimy artykuły o tysiącach uchodźców przybywających na stary kontynent. Słyszymy o tym, że kryzys migracyjny wciąż się pogłębia, a rozwinięte państwa nie stosują odpowiednich rozwiązań. Informowani jesteśmy o falach migrantów próbujących dotrzeć do Europy i wielu z nas zapomina, że za każdą setką kryje się sto różnych opowieści. Opowiem jedną z nich. Aminę i Ramiego poznałam miesiąc temu, przykuli moją uwagę podczas pewnej akcji charytatywnej. Została ona zorganizowana przez fundację niosącą pomoc ludności zamieszkującej tereny objęte konfliktem. Obydwoje siedzieli schowani w kącie sali, nieobecnym wzrokiem zapatrzeni przed siebie. Zaczęliśmy rozmawiać i po krótkiej namowie zgodzili się na spotkanie, na którym opowiedzieli mi o tym, jak znaleźli się w Polsce. Umówiliśmy się w pewnej kawiarni w centrum Warszawy, gdzie spędziliśmy parę godzin. Wysłuchałam wielu tragicznych wspomnień. Pozostaną one w pamięci tej dwójki nieszczęśliwych ludzi do końca życia. Siedząc w wygodnym fotelu i popijając herbatę, trudno mi było dać wiarę w to, co usłyszałam. Decyzję o wyjeździe podjęli nagle, z dnia na dzień. Nie było czasu na przygotowania, planowanie, pakowanie. Musieli opuścić Afganistan. Powiedzieli mi, że mieli szczęście, że udało im się dostać na pokład samolotu. Słuchając dalej, utwierdziłam się w przekonaniu, że to szczęście musiało zostać na płycie lotniska, nie zabrali go ze sobą w dalszą podróż. Pierwsza przesiadka czekała ich w Pakistanie, gdzie na przeładowanym ludźmi lotnisku, mając przy sobie wszystko, co najcenniejsze, w tym swoją czteroletnią córeczkę, spędzili wiele godzin. Widzieli rodziny w podobnej sytuacji, ludzi młodszych, starszych, matki z niemowlętami. Wszyscy byli zmuszeni uciekać. To wtedy Samara zachorowała - zaczęło się od niewinnego kaszlu. Następnym samolotem udało im się dotrzeć na Białoruś. „Gdy wyszliśmy z lotniska, usłyszeliśmy o pewnej firmie transportowej, która miała organizować przejazdy przez Polskę do Niemiec” - opowiadała Amina. Okazało się jednak, że nie byli to żadni przewoźnicy, posiadający potrzebne zezwolenia, ale oszuści żerujący na imigrantach w sytuacji bez wyjścia. „Cena była wysoka, ale nie widzieliśmy żadnego innego wyjścia. Nie mieliśmy pojęcia, jak przedostać się do Unii Europejskiej, wydawało nam się, że dużo osób korzysta z usług takich firm” - usłyszałam od Ramiego. Jednak gdy tylko uiścili opłatę oraz przekazali rzekomo potrzebne do wydania wizy dokumenty, cała agencja zapadła się pod ziemię, razem z szansą na bezpieczny wjazd do Niemiec. Wtedy pozostała im jedna możliwość - próba samodzielnego przedostania się przez granicę. Cztery dni oraz cztery noce spędzili przy polsko-białoruskiej granicy, w lesie, pod gołym niebem. Stan Samary uległ znacznemu pogorszeniu. Rodzice, wiedząc, że nie mają leków, tracili nadzieję. Nie mogli liczyć na dostęp do lekarza. Dostanie się do Polski okazało się znacznie trudniejsze, niż początkowo im się wydawało. Bez dokumentów zniknęli z systemu, a czuli się, jakby przestali być także ludźmi. Praktycznie nie mieli jedzenia, a jesienna pogoda sprawiała, że z każdą godziną ich ciała były coraz bardziej wyziębione. Piątego dnia rano ich córeczka zmarła. Dwa dni później dostali miejsca w ośrodku dla uchodźców w Polsce. W niecałe dwa tygodnie ich życie oraz cały znany im świat legł w gruzach. Ciężko było powstrzymać łzy. Powiedzieli mi, że z każdym kolejnym krokiem podróży zostawiali za sobą część siebie. Największa z nich pozostała w lesie przy granicy. Małżeństw, takich jak Amina i Rami, które zmuszone były uciekać z własnej ojczyzny, jest znacznie więcej. Każde z nich ma swoją historię, ale niestety niewiele ma szansę ją opowiedzieć. Po naszym spotkaniu Afgańczycy podziękowali mi za to, że zgodziłam się ubrać w słowa to, co ich spotkało, chociaż strat, które ponieśli, nie da się opisać. P.S. To fikcyjna historia, ale czy na pewno? koperink 7
Dziale Syntezy Organicznej firmy Adamed Pharma Jak wygląda przemysł farmaceutyczny w Polsce? Przemysł farmaceutyczny jest niewątpliwie jedną z najbardziej strategicznych branż krajowej gospodarki. Odgrywa bardzo ważną rolę, ponieważ zapewnia pacjentom bezpieczne, skuteczne i dostępne cenowo produkty lecznicze. Polska branża farmaceutyczna odnotowuje stały wzrost. Jesteśmy obecnie największym rynkiem farmaceutycznym w Europie Środkowo-Wschodniej oraz szóstym w Unii Europejskiej, a prognozy na najbliższe lata są bardzo pozytywne. Warto zaznaczyć, że wiele z krajowych firm zdobyło już ogromne uznanie na arenie międzynarodowej, a nasze produkty cieszą się tam dużym zaufaniem. W przypadku Polski, firmy farmaceutyczne charakteryzują się ogromnym potencjałem badawczym. Zatrudniani specjaliści to przeważnie absolwenci najlepszych uczelni w Polsce, ludzie o ogromnej wiedzy, proaktywni i zdeterminowani w dążeniu do wyznaczonego celu. Jakie możliwości rozwoju oferuje Państwa firma? Adamed to polska rodzinna firma farmaceutyczno-biotechnologiczna, która znajduje się w pierwszej dziesiątce największych przedsiębiorstw farmaceutycznych w kraju. Działamy obecnie na wielu płaszczyznach: poszukujemy nowych leków w onkologii, neuropsychiatrii i diabetologii oraz udoskonalamy już istniejące terapie, czyli opracowujemy leki z tak zwaną wartością dodaną. Tak szeroki zakres działania sprawia, że jesteśmy atrakcyjnym pracodawcą dla osób poszukujących wyzwań zawodowych. W Adamedzie priorytetem są ludzie, dlatego ogromną wagę przykładamy do rozwoju zawodowego naszych współpracowników. Przez wiele lat wypracowaliśmy działania pomagające rozwijać kompetencje specjalistyczne i miękkie, dzięki którym nasi pracownicy mogą osiągać jeszcze lepsze wyniki. Mamy ściśle sprecyzowane ścieżki kariery i awansu. Dofinansowujemy studia podyplomowe oraz naukę języków. Organizujemy również wiele szkoleń wewnątrzfirmowych dotyczących różnych dziedzin – począwszy od rejestracji leków aż po tematy związane z promocją zachowań prozdrowotnych. Z mojego doświadczenia wynika, że największe możliwości rozwoju daje uczestnictwo w projektach międzydziałowych i ogólnofirmowych. Taka praca w zespołach międzyobszarowych pozwala nabywać nowe umiejętności, nie zawsze ściśle związane z naszą codzienną pracą, oraz uczy szerokiego spojrzenia na tematy dotyczące farmacji. Za pomocą licznych programów stażowych i naukowych wspieramy także rozwój młodych utalentowanych ludzi – studentów i uczniów szkół 8 29.11.2021 ponadpodstawowych. Jeden z takich programów - Adamed Super League - jest skierowany do ambitnych ludzi kończących studia, którzy chcą rozwijać swoją karierę w sektorze farmaceutycznym. W ciągu sześciu miesięcy trwania stażu można skonfrontować wiedzę zdobytą podczas studiów z realiami przemysłu, a najlepsi stażyści mają możliwość obejmowania specjalistycznych pozycji we wszystkich obszarach biznesowych firmy Adamed. Fundacja Adamed realizuje z kolei projekt naukowo-edukacyjny ADAMED SmartUP, który ma na celu wsparcie i rozwój zainteresowań młodzieży szkół ponadpodstawowych. Zwycięzcom programu oferowane jest uczestnictwo w innowacyjnym obozie naukowym, program indywidualnych konsultacji edukacyjnych oraz stypendia finansowe. Jakie są największe wady i zalety pracy przy opracowywaniu nowych leków? Praca nad pozyskiwaniem nowych cząsteczek o określonym działaniu jest bardzo ekscytująca, a jednocześnie bardzo trudna. Wymaga zaangażowania wielu specjalistów mających różnorodne umiejętności – naukowców zajmujących się projektowaniem in-silico, chemików organików, analityków i biologów. Od wielu lat pracuję w Dziale Syntezy Organicznej i niejednokrotnie brałam udział w innowacyjnych projektach przy poszukiwaniu potencjalnych leków, np. o działaniu antynowotworowym. Proces ten jest bardzo długi, a jednocześnie nie ma żadnej gwarancji, że zostanie zakończony sukcesem. Na początku precyzyjnie identyfikuje się cel molekularny i jego strukturę, a następnie projektuje się cząsteczkę chemiczną, która dokładnie trafia w ten cel. Kolejny etap to synteza setek nowych związków o określonej budowie, różniących się tylko niewielkimi fragmentami czy podstawnikami. Po badaniach podstawowych zaczyna się faza badań przedklinicznych. Na tym etapie związki są poddawane analizom in vitro. Następnie, jeśli wyniki są zadowalające, lek przechodzi testy in vivo. Na podstawie wyników tych badań zostają wyselekcjonowane 1-2 cząsteczki o największym potencjale terapeutycznym, które przechodzą do kolejnego etapu, czyli badań klinicznych z udziałem ludzi. Pamiętam ogromną radość i satysfakcję, która pojawiała się za każdym razem, gdy zsyntezowana cząsteczka wykazała aktywność biologiczną lub pozytywnie przeszła kolejny etap badań toksykologicznych. Dużym wyzwaniem w pracy badawczo-rozwojowej jest również opracowywanie leków z wartością dodaną, np. opracowanie nowej formy podania leku lub nowego połączenia dwóch leków, które do tej pory funkcjo-
się głównie w działach Preformulacji i Formulacji oraz Analityki. Aby zaproponować nową formę podania leku lub zmodyfikować jego sposób uwalniania w organizmie, należy tak dobrać jego skład, aby uzyskać produkt o działaniu równoważnym do już istniejącego na rynku, a co najważniejsze otrzymać lek skuteczny, bezpieczny i dobrej jakości. Satysfakcja, że nowy produkt, w którego rozwoju uczestniczyliśmy i który znamy od podszewki, spełnił wszystkie restrykcyjne wymagania rejestracyjne i został dopuszczony do obrotu, jest bezcenna. Co najczęściej przyciąga kandydatów do takiej pracy? Każdy, kto rozpoczyna pracę w firmie farmaceutycznej, szczególnie w działach badawczo-rozwojowych, ma poczucie pewnej misji. Oczyma wyobraźni widzi siebie jako osobę pracującą nad nowym lekiem, poszukującą oryginalnych cząsteczek, które będą leczyć groźne choroby. Trzeba sobie jednak zdawać sprawę, że proces pozyskiwania nowego leku jest pracochłonny, długotrwały, bardzo kosztowny i obarczony ogromnym ryzykiem niepowodzenia. Musimy sobie również uświadomić, że innowacja to nie tylko nowe, oryginalne, aktywne cząsteczki, lecz także zoptymalizowany proces produkcyjny czy udoskonalenie już istniejącego produktu leczniczego, np. przez zmniejszenie wielkości tabletki, ułatwiające pacjentowi połknięcie, opracowanie nowej postaci leku czy wytworzenie produktu o zmodyfikowanym uwalnianiu, pozwalającym na redukcję dawkowania i zmniejszenie ryzyka wystąpienia działań niepożądanych. Dla młodych ludzi, którzy rozpoczynają pracę w firmie farmaceutycznej, wieloetapowy, długotrwały i bardzo niepewny proces opracowywania, jak też wdrażania nowego leku oraz wybiórcze rozumienie pojęcia innowacyjności, może powodować pewne rozczarowanie, poczucie niespełnienia, a w ostateczności prowadzić do rezygnacji. Co powoduje największe zdziwienie wśród nowo zatrudnionych? Osoby nowo zatrudnione mogą czuć się przytłoczone dużą ilością procedur, które regulują sposób pracy w poszczególnych działach firmy. Ogromny nacisk kładziemy na bezpieczeństwo pracy, szczególnie w działach mających bezpośredni kontakt z substancjami aktywnymi i innymi niebezpiecznymi związkami chemicznymi. Jest to oczywiście nieodzowny element funkcjonowania przedsiębiorstwa, które jest odpowiedzialne za produkcję leków, czyli produktów ogromnie istotnych dla społeczeństwa, a których jakość musi być mocno kontrolowana. Jakie cechy charakteru i zainteresowania są najbardziej pożądane u pracowników. Czym się wykazuje ideał pracownika? Firma farmaceutyczna dzieli się na kilka działów. Pierwszym krokiem dla osoby zainteresowanej podjęciem pracy powinno być wybranie konkretnego działu, do którego chce trafić. Wśród najpopularniejszych obszarów firmy farmaceutycznej należy wymienić: badania kliniczne, rejestrację leków, monitorowanie działań niepożądanych leków, działy typowo badawcze: formulacja, analityka, synteza organiczna oraz wiele innych związanych z produkcją, kontrolą jakości, marketingiem czy informatyką. Praca w każdym z tych działów wymaga innych umiejętności oraz umożliwia rozwój według innej ścieżki. Współczesna branża farmaceutyczna wymaga kreatywnego myślenia i radzenia sobie z dynamiczną konkurencją. Dlatego stawiamy na ludzi otwartych, którzy szukają rozwiązań zamiast tracić czas na skupianie się na problemach. Poszukujemy ludzi z pasją, proaktywnych i zaradnych. W naszej firmie większość projektów jest prowadzonych w zespołach, dlatego bardzo ważna jest również umiejętność pracy w grupie. Wartości, których przestrzegamy i które promujemy w naszej firmie – otwartość i innowacyjność, jakość, wzajemny szacunek, doskonałość operacyjna, elastyczność i szybkość działania – mówią dużo o profilu idealnego pracownika. W dziale badawczo-rozwojowym bardzo dobrze widziane jest wykształcenie medyczne lub okołomedyczne. Farmacja, biotechnologia, chemia, biologia to kierunki, które są brane pod uwagę w procesach rekrutacyjnych, oczywiście w zależności od działu prowadzącego daną rekrutację. Pracę w firmie farmaceutycznej mogą znaleźć również osoby z wykształceniem technicznym. Tacy pracownicy zatrudniani są jako operatorzy wyspecjalizowanych maszyn wykorzystywanych w procesach produkcji leków. Czy chcieliby Państwo na koniec przekazać coś uczniom naszej szkoły? Jako wieloletni pracownik Adamedu mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że praca w tej branży to stały rozwój zawodowy oraz kontakt z ludźmi pełnymi pasji, wykonującymi swoje zadania z dużym zaangażowaniem i entuzjazmem. Inwestujemy w działalność badawczo-rozwojową, współpracujemy z ośrodkami akademickimi, a w procesach produkcyjnych korzystamy z najnowszych technologii. Zainteresowanym pracą w firmie farmaceutycznej proponuję zacząć od udziału w programach stażowych, w trakcie których można zdobyć praktyczną wiedzę podczas realizacji ciekawych projektów i zadań pod okiem ekspertów, a co najważniejsze – zweryfikować, czy ta praca spełnia nasze oczekiwania. koperink 9
Fleepit Digital © 2021